E’ MÊG  DAL  FÓJ (1)

Cvêlcadôn i avrà invigia

pr’al fój ’d ērba Luigia,

sôl un mêg e pó maşrê’(2)

e ch’ itar j à sôl da šrê’.(3)

A i farèb ’n munumént

par žertôn ch’j à talént

par cvi ch’i stugia ’l fój

cujèndli(4)int e’meš’d lój;(5)

l’é piaşē avdē’che böja

intrê dal sēri da cla sója(6)

cun žampanlêda e ucēl(7)

ch’i arlùşa(8)cóma fanēl.

Méntar che dìš ’l šu rižëti

e fà mént sôra cal purèti,

mó ló e sént cvël ch’al dìš

sôra e’ šu ”Bē’de paradiş”.(9)

L’é cun pašiôn e urgój(10)

che e’Mêg e maşra ’l fój,

l’è ’na chêva insfiadêbila(11)

...óna pašiôn inreşistêbila.

                   E. ’d Bartòž

(1) E’ MÊG  DAL  FÓJ = il mago delle foglie

(2) maşrê = macerare

(3) da šrê’ = da chiudere

(4) cujèndli = raccogliendole

(5) e’meš’d lój = mese di luglio

(6) cla sója   = quella soglia

(7) žampanlêda e ucēl  = come plantigrado e occhiali

(8) ch’i arlùşa = che luccicano

(9) ”Bē’de paradiş = il nettare

(10) urgój = orgoglio

(11) insfiadêbila = inesauribile