E’ ŽVITÔN(1)

T’a l’avdìtia in piažèta

žirènd ’d prèma maténa,

puntènd a ’na burdlèta

cun dagl’övi ’d galéna.

U i piaşéva šta bëla fiöla

cla stašéva tr’al banchèti,

ažardènd ’d fê cla gnöla

tra tót cal dóni spulicrēti,(2)

Il cnušéva ža da un pëž,

mó al nè vléva a lè da dri,

al scapéva a la int e’mëž

a tësta baša e a cul indrì.

Ló u l’avéva ža ste viži

rèndèndas nénc ridècul,

a žertóni l’éra e’suplizi

par nò fê s tastê e’ cul.

E strišēva e’bël màjôn(3)

dašéndi pu ’na bòta,(4)

cóma par šunê e’lirôn,(5)

mó la cörda l’éra róta

nò sunénd ža da un pëž.

La figuràza l’éra ža fàta

ch’u s’avièt da là tra mëž,

arabì, ciudènds la pata.(6)

Il cnušéva tót pr’e’ ži,

la spachêda(7)int i cavèl

cun e’ brèt e bén avstì(8)

e scaržê(9)da chi burdèl.(10)

                   E.’d Bartòž

(1) E’ ŽVITÔN = il donnaiolo

(2) spulicrēti = molto esigenti

(3) màjôn = maglione

(4) dašéndi pu ’na bòta = facendo delle avance

(5) šunê e’lirôn = suonare il contrabbasso

(6) la pata = risvolto delle tasche

(7) la spachêda = la riga

(8) bén avstì = elegante

(9) e scaržê = canzonato

(10) burdèl = ragazzi