IL  LUIGINO(1)

An s’ò pròpi com’ch’us dìš

par descrivar ste digestìv,

žērta(2)l’è un Bē de paradìş(3)

che a inciôn(4)u i pò fê schiv.

’na sēra da l’Amig de Fàž(5)

j s’à preşentê ste digestìv,

côjom(6)d’ērba luigia e giàž(7)

incurnişê ad elemént istìv.(8)

E fòt(9 )pròpi ’na bëla sēra

tracanènd tót cvént in alegrìa

e a cvêlcadôn u n’i pê vēra

’d dbē’a scròc(10)e andê vìa.

Mó e’Luigino cun rispët

u i ciamèt tót a l’apël

batènd fört ’déntar e’pët

ch’i s cavèt tót e’ capël;(11)

inchinèndas vşén st’al fój(12)

dla Luigia ’déntar un vêş(13)

e par tëra un grân spargój(14)

cun i bicir sóta e’ mi nêş.

                  E. ’d Bartòž

(1)    IL  LUIGINO =distillato d’erba luigia

(2)    žērta = certamente

(3)    un Bē de paradìş = un nettare

(4)    a inciôn  = a nessuno

(5)    l’amig de fàž = Enoteca del Faggio

(6)   côjom = colmo

(7)   e giàž = e ghiaccio

(8)   istìv   = estivi

(9)   E fòt = fu

(10) dbē’a scròc = bere gratis

(11) e’ capël = il cappello

(12) štal fój   = queste foglie

(13) un vêş    = un vaso

(14) spargój = disseminazione