LA RÓCLA (1)

La rócla la crèš indipartòt

e nò; in dô’ch’u t piş a tè,

sarèb bël avéla int un salòt

’d evitê ’d tùla a e’marchê.

U j n’è ’d parèci raži

šambēdga(2)e cultivêda

al la magna cal ragaži

speš inšém a l’insalêda,

par sugnê e murôş d’in stidi(3)

al la magna inšém i radişén,(4)

sôl dó fój(5)e nénc scundidi

sperênd(6)ch’un sìa birichén.

T’à la trôv nénc in pgnēda

ch’la crèš par tót l’istêda,

st’à la chév par trapiantêla

l’an tāca gnânc a preghêla,(7)

lia la crèš in tót’ al carvàj(8)

cun la tëra ch’l’an gn’é maj

st’à t’ažêrd ’d mèt’d’impët

lia l’as sèca par fêt dispët.(9)

Ut cunvén cumprê la šménta

e vanghê un fažulèt ’d tëra,

mó tânta êlta lia l’a n dvénta

vdèndla speš nénc tra la gêra.(10)

                       E.’d Bartòž

  (1)   LA RÓCLA  = La rucola

  (2)   šambēdga = selvatica

  (3)   d’in stidi   = da vestite

  (4)   i radişén = i ravanelli

  (5)   dó fój   = due foglie

  (6)   sperênd = sperando

  (7)   a preghêla = a pregarla

  (8)   tót’al carvàj  = tutte le fessure

  (9)   fê t dspët = farti dispetto

(10)   la gêra = la ghiaia