L’ÉRA DA DI’(1)…

   (… a Tenerife 2005) 

Nénc’st’ân péž dl’infēran

la staşôn par tót l’invēran,

chi şgrazì bramènd e’sôl

i truvét dl’acva fén e’còl,

cun ’n frèd maténa e sēra

sénža stufi ch’an gn’éra,

mó a la fén cun e’fardôr

i s’aviét tót ’d malumôr.

Šta sinfunìa l’è žà da ân

cun stê clima che fà dân,

tót i díš a n’avném pió

e a žnèr(2)j’è sémpar’d pió.

Nô peró ch’avém e’ pòst

a i andrém nénca d’agòst;

peró l’è mëj pašê l’invēran

sóta l’acva e sénža Gvēran,(3)

mó a i avdém in televisiôn

e pròpi adëš pr’agl’eležiôn,

che incažé,(4)dašènds dagl’êri(5)

tuchènd nô a şbarchê e’lunêri.(6)

                          E.’d Bartòž

(1) L’ÉRA DA DI’ =  era da dire..

(2) a žnèr = a gennaio

(3) d’Gvēran = dal Governo

(4) incažé = arrabbiati

(5) dagl’êri = vantarsi

(6) şbarchê e’lunêri =

     continuare a vivere