AL  MĒLINGARNÊDI (1)

Agl’è dôlži,dal völt’şarbini(2)
caichêdi(3)’d sug e vitamini,
la fragrânža ’d chi garnël
i fà dvintê mat chi burdèl.(4)

Lô j’è luv e i li şghêrna(5)
cun pažénžia óna’d óna
arlùşènd(6)nénc’acšè žnin
d’un róš rubén,(7)sti cvilin;

i fiurès int e’mēş ’d žógn(8)
e a descrìvi u n gn’è bşôgn,
un infiuridura’d fiùr scarlàt
che a gvardèj tvé int i mat.

J’è ža fat(9)a e’mēş šetèmbar,
mej stê d’aştê’ in utóbar(10)
che al piuvi i i fà spachê
şgarnèndi mej, acšè spiché.(11)

A j n’ò un êrbul(12)int e’curtil
e cvi ch’ paša j’è speš žintil,
žarchènd dal scuşi pr’avén ôn
e di pió gróš, pió che i mlôn.(13)

Še fóš int me,(14)a i mitrèb,(15)
sti mēlingarnê,(16)indipartót;
davânti a caa i piantarèb
fašènd şgarnê(17)i ócc a tót.

                        E. ’d Bartòž