E’ ŞBADAJ (1)

U n vô dì gnit şa nè dègh
mó par cal fàti şbadajêdi(2)
che int e’scur a nè vègh(3)
gènd speş dal bagianêdi.

     « Ste möd ’d dì «
˝mèt’la pörta in şbadaj˝(4)
us géva dal völti in ca,
par fê scapê e’ fiê dl’àj(5)
e cambiê l’êria int la ca;

š-ciafèndi(6)un asta’d legn,
mó e bastèva sôl un tòc,(7)
che funžiunéva da cunžegn
par nò fê ciùdar(8)e’scròc,(9)

al mitèmia nénc int e’cëš(10)
š-ciafèndal tra e’ batént(11)
e s’us caghéva e al cunfëš,
nénc pre frèd,batènd i dént.

                       E.’d Bartòž

(1)   E’ ŞBADAJ = piccolo legnetto
(2)   şbadajêdi = sbadigliate
(3)  a nè vègh = non lo vedo
(4)  ˝mèt’la pörta in şbadaj˝
        con la porta socchiusa
(5)   e’fiê dl’àj = l’odore dell’aglio
(6)   š-ciafènd =  mettendo
(7)   un tòc = un pezzo
(8)   fê ciùdar = far chiudere
(9)   e’scròc = lo scatto della serratura
(10)  int e’ cëš   = nel gabinetto
(11) tra e’batént = tra il battente