I  ARTICIÒC (1)

a Žiria l’è un po’ bóf
sintì dì ”avì di carcióf,”
t’al sēnt speš in piažèta
rugé(2)da cvêlca dunèta;

chi sà d ’in dô’ cla vén,
’d žērt’ nò da i Ciapén(3)
e cun ’na faža pròpi tòsta,
šunènd, mó li’l’a n spòsta.

E Walter ch’u n’é un sciòc
l’aršpónd, a n nò di articiòc,
mó la dóna fašènd la braghira(4)
la dìš,mó andì là,’m tôl in žira,

nò e dìš, cažènd un şbóf,
mó cvânt a in vlìv’d st’carciòf;
s’i v pìš u j n’è armàst du cióc(5)
e à vì dàgh(6)tót ad sti articióc.

Lia, ël’ la manira ’d scóra’(7)
e mandêj vi’parchè chi córa,(8)
mè a i cumprarèb tót par pöc,
cóm ch’à gì vó,(9)’d sti articióc.

                             E. ’d Bartòž

(1)  I  ARTICIÒC  = I carciofi
(2)  rugé = urlato
(3)  da i Ciapén = da i chiappini
(4)  la braghira = la superba
(5)  du cióc = due misere monete
(6)   à vì dàgh = ve li do
(7)  la manira ’d scóra’  =modo di parlare
(8)  chi córa = che vadano via
(9)  ch’à gì vo = quello che voi dite