”a Guido”
A n cardéva acsé prëst
ad pērdar un bôn amig
nô a fasémia spès di tëst
ch’u i lizéva nénc un zig.(1)
La sudisfaziôn u t la daséva
sēbén ad pulètica e scuréva,
stasènd sèmpar int la brècia
e prônt pu ad tirèt l’urècia.(2)
A la nòta u t faséva fê têrd,
mó l’avéva spés un riguêrd,
u t cuntéva spès ’na föla
dbêndi(3)só ’na bòcia’d riböla.(4)
Al ciamémia in divìrs mud
mó da tót cvént l’éra cnusù;(5)
l’è stê dabôn(6cl’amig ’d tót
e pre tu bşógn l’éra prônt a tót.
E.’d Bartòz