E  BÔRG  DI  SALINÊR

I a visù a cve i nóst vècc
E ad nô u i ne armàst parècc
a s’arcurdêm vagamént
la blèza ad chi mumént

A zughêmia tót insén
turmintênd che pör Franzchén
curènd sèmpar a la’d drida
inguzênd un cvadrèt ‘d pjìda.

L’éra la vita ad tót i dè
parchè un’gn’éra êtar da fè
pasitia sóta a chi linzul stis
can n’avémia gnénc prindivis.

La pala l’éra fata ad straz
cusida cun dla tëla ‘d mataraz
cun i pi schëlz dêndi ‘na bòta
fintént t’an l’avitia róta.

E témp l’è pas e nénc in prìsia
adës te i cavèl biénc e dla pigrìzia
mó se t’pas da lè, tvé a la’d drida
sinténd ad déntar ‘na grând frida

     E. ad  Bartoz