E    T I M P U R Ê L

La stasôn la s’éra infilèda
cl’éra tóta ‘na bëla cavèda
e e sêl in cvàtar e cvàtröt
l’alzét che mônt indipartót

E al ciutésum cun dla stura
parchè dla piuva u sa paura
ach piuva! E fasét timpësta
ch’andésum tót zó  ‘d tësta

Ènzi e grandinèt a rótadcòl
ch’in t’un àtum a sèmia a mòl
agl’i éra cócli a vèsta d’òcc
ch’a gl’arivéva cvesi a e znòcc

U s’éra sfat tót gna cvël
ròbi ad cavès tót i cavèl
mò csa putèmia fê nô adës
can savèmia pió cóma vultès

S avùt ch’am vòja tu de mónd
ca fàza e lavatìv o e vagabónd
o a crédat ch’am vòja dispérè
no! a cminzaró d’arnöv a sgavarè

                              E. ad Bartoz