“ I  A  DÉ  E  BARCÔN “

A cavèmia za a rótadcòl
e da un pëz a sèmia a mòl
un bël dè u s’imbrujêt
arlùsend cun di lampièt

Sóbit dòp int e’ casël
i cminzèt a mèt só e pêl
e cun e straz a spingulôn
i dasèt sóbit e  “Barcôn “

I scapèva cóma i lëmp
par nò perdar êtar tëmp
pedalénd  contra vènt
e tirénd nénc di azidènt

Càl cavadôri pöchi brêvi
al smuntèva sôra al trêvi
cvèst par nò fês de mêl
sgvilénd ‘déntar e canêl

Agl’arivèva bagnêdi mêrzi
a dal völti nénca schêlzi
spes in dó al s’aiutèva
cavênd cvèl ch’al putèva

L’èra inotil pu, sintìs zó
cvând un’s pò pió andê só
e a malincör arvènd l’umbrëla
agl’i aspitèva e sôl che brëla