LA SALÉNA

A l’ēlba la saléna l’èra bëla
cun cla gvaza int la grasëla
e sêl brilênd cun i raz de sôl
cóma biénc’ēli ciapênd e vôl

la scutéva za al diş e mëz
e ad vulèda a la int e’mëz
arvënd buchèti par fê mura
sénza fê chêş a cla calura.

Cvând che t’citia vērs mëzdè
u t’avnéva za vója ad magnè
t’at purtitia da ca e fagutén
e s’u j èra dbitia un bicir‘d vén.

T’lavuritia incôra e dòpmëzdè
parchè t’avitia sèmpar da fê
e nonostént che fòs fadìga
t’an fasitia gnânc‘na pìga,

cvând e sôl a punént e caléva
l’èra témp chi s’ardùşéva
andênd a ca l’éra ‘na maravèja
pinsênd ad znê insém a la famèja

                              E.ad Bartoz

grasëla = erba salina,statice
buchèti = bocchetta in legno
fê mura = fare il giro d’acqua
znê        = cenare