‘d bôn’ôra l’éra bël
pasigê sôra e rivêl,
i pi bagnê da la bréna
rispirênd cl’êria féna.

I fiur insupì ad gvaza

is dindléva sóta la faza,
t’ai scaviditia par evitê
‘d rômpi, sóta e tu pè.

L’éra un piasê avdê chi culur
ch’it faséva sminghê i dulur,
chi dulur che indéntar ‘d te
it turmintêva sénza pietê.

Te t’sugnitia a ócc avirt
pr’una vita sénza inzirt,
mó t sfiurirê cóm’un fiôr
dè par dè e sénza armôr

E. ad Bartoz