UN  BRÓT ÂN

U i è stê pròpi un ân
che ‘d déntar e capân
t’ai pasitia tót e dè
durmênd cvēşi insdē,

mó se pu e faséva dân
e şguzlêva sôra i pân,
t’at sintitia tót bagnê
sôra al sturi stravachê.

Gna tânt u s’avdēva
e sôl ch’ut scaldēva
l’éra cóma una fulèda
pèz che ‘na sgarbinèda.

Al s’avdēva da Cişéna
cóma pìguri vērs maténa,
t’an fasitia mai in témp
ad arfiê un sôl mumént.

T’at adanitia pr’i lavur
mandênd vi’ i cavadur
chi spirēva bagnê fràid
t’a j dasès e tu cungēd.

                E. ad Bartoz